Επιστρέφουμε μετά από πολλή καθυστερήση στη συνέχεια του αφιερώματος σε αυτό το μικρό μαύρο βιβλιαράκι, που έχει τον τίτλο "ΕΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙ" και φέρει τη σφραγίδα "ΘΕΑΤΡΟ ΤΣΕΠΗΣ".
Δεν αναγράφεται κάπου η χρονολογία της έκδοσης, αλλά από προσωπική επαφή με τους παράγοντες του βιβλίου, ποιητές και συντελεστές, της προς τιμήν του γιορταστικής βραδιάς "φεγγαροβδομάδα", την τοποθετώ κάπου ανάμεσα στο 2003-04.
12 ΜΗΝΕΣ 13 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ αναγράφεται ως υπότιτλος στο εξώφυλλο. Στην ουσία δεν πρόκειται για στίχους 13 τραγουδιών, αλλά για "12 ανέκδοτα ποιήματα που ανθολογούν τους 12 μήνες του χρόνου μέσα από τα φεγγάρια τους. Παρουσιάζονται κείμενα από τον 11ο πχ αιώνα εως τις μέρες μας εκ τ ων οποίων τα πέντε είναι ελληνικής καταγωγής! Αντιπροσωπεύονται χώρες όπως η Ιαπωνία, η Ισλανδία, και η Γεωργία, ενώ η Ιταλική Αναγέννηση η Beat Generation των ΗΠΑ και το Παρίσι του Μάη, δίνουν ένα σημαντικό παρόν σ' αυτή τη βραδιά. Μια παράσταση περιπλάνηση στους μυστικούς και απάτητους δρόμους του φεγγαριού..." Εντός των εισαγωγικών είναι το κειμενάκι που συνοδεύει το βιβλιαράκι αυτό, στο μέσα μέρος του εξώφυλλου.
Με ενθουσίασαν τόσο τα ποιήματα αυτά, από την πρώτη ανάγνωση που τους έκανα, που τα έφερνα στη σκέψη μου στις δύσκολες διαδρομές με το μετρό προς τη δουλειά, στις δύσκολες αναμονές μιας πρόσληψης ή μιας οντισιόν, στις δύσκολες ώρες της αθέμιτης μοναξιάς. Κάποια, όπως αυτό του Νοεμβρίου, το ποίημα από την Ισλανδία, έμειναν για πάντα μέσα μου και αποτέλεσαν σημείο αναφοράς για τις ποιητικές μου περιηγήσεις.
Θα μεταβούμε σήμερα στο μήνα Φεβρουάριο, με ένα ποίημα από την Ελλάδα.
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ
Έκτωρ Θ...(2-2-1949')
ΕΔΕΜ
Φεγγάρι σ' ένα ολόγιομο Φλεβάρη
που μέθυσα και μέθυσες κι εσύ
μ' ένα βαρύ κι αιμάτινο κρασί.
Η άμμος βυσσινί κι άσπρο φουλάρι
σα χιόνι που σε τύλιγε μισή
κι η άλλη μισή πορφύρα απ' το φεγγάρι.
Στο Έδεμ κρυφογέλαγαν δυο φάροι
και νόμιζα πως έχω ερωτευτεί
εσένα, πιο πολύ κι απ' το φεγγάρι
μα κράτησε μια νύτα η νύχτα αυτή.
Φεγγάρι σ' ένα ολόγιομο Φλεβάρη
που αμάρτησα κι αμάρτησες κι εσύ
με της σαγήνης το άλυκο κρασί.
Φωσφόριζαν τα μάτια μου σα φάροι
καθρέπτιζαν στα μάτια σου πυρσοί
κι η άμμος από κάτω κεχριμπάρι.
Στο Έδεμ κρυφοκοίταζαν δυο γλάροι
και νόμιζες πως έχεις μαγευτεί
μ' εμένα, πιο πολύ κι απ' το φεγγάρι
μα κράτησε μια νύχτα η νύχτα αυτή.
Φεγγάρι σ' ένα ολόγιομο Φλεβάρη
που νόμιζα και νόμιζες κι εσύ
πως θάλασσα είχε γίνει το κρασί
κι η αγάπη μας καράβι που σαλπάρει
για να μας πάει σ' έρημο νησί
εσένα, εμέ και το Οπιο φεγγάρι.
Χωρίσαμε στο ΄Εδεμ σα ζευγάρι
που έζησε μια Εδέμ πριν παντρευτεί
καθένας άλλον, κι ίσως το φεγγάρι
θυμάται μοναχά τη νύχτα αυτή.
Παλαιό Φάληρο
(Αρχείο Σίας Γαβριηλίδη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου